ನೇತು ಹಾಕುವೆ ಭೂತವೆ ನಿನ್ನ ವರ್ತಮಾನದ ಕುಣಿಕೆಗೆ,
ತರುವಾಯ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಂದು
ನೀ ನನ್ನ ಕಾಡದಿರು...
ಬಿಗಿದಪ್ಪದಿರು ಧಿಟ್ಟ ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ
ಸುಡದಿರು ಕೆಟ್ಟ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ,
ಬೇಸರದ ಅಟ್ಟವೇರಿ ಬೇಡುತ್ತಿದೆ
ಬೇಸತ್ತ ಈ ಪುಟ್ಟ ಬಾವವು...
ಅವರಿಬ್ಬರಾರು? ನಿನ್ನ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರ
ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬಂದೇ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ,
ಅವಳೋ ನಗಿಸಿ ಅಳಿಸಿ ಹೋದರೆ
ಇವಳು ಅಳಸದೆ ಅಳಿಸಿ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ..
ನೀ ಸುತ್ತಿರುವ ಸರಪಳಿ
ಹಿಂಡುತ್ತಿದೆ ಈ ಭಾವವ
ಬೇಡುವೆ ದೇಹಿಯೆಂದು ನಿನ್ನಲಿ
ಉಳಿಸು ನನ್ನ ಜೀವವ...
-ವೆಂ.ಪ.ತನಯ
2 comments:
Well written Sharath, Swalpa high level itthu maga..., ast easy aagi nan tale olage hogalilla.., but i could understand that it was a conversation with the time (kaala)..., either way it was a great write up...
hey vikku...thanks for ur feedback...it is not written about time...its all about nenapu..here the word "bhutha" reffers to the past.. as we can call past as nenapu...
Post a Comment